1
Soy ağacının kökleri yeşerdi.
Siyah beyaz karelerden yansıdı fotoğraflar.
Mutlu sonla biten masallar, prens ve prensesler.
Kırlarda nergizler, seviyor ya da sevmiyor, kaçamaktı bakışlar.
Çocuktular henüz…
Mavi bulutlar, ay ile yıldızlar, yeniden kurulan kentler birer oyundu.
Azla yetinen ömürlerin çektiği bin bela
Kısa geldi doyumsuz toprağa…
Yaşam körpe canları ebeledi.
Düşlere mim koyuldu.
Okul çağında unuttular neden diye sormayı.
Azıklarında eksilmeyen gözyaşı sert iklimlerin korkusuydu.
Her uçtuklarında çitler büyüyüp, genişledi.
Gün yüzüne ana kokusu karıştı.
Özlem erken yitti bahardan…

2
Satır aralarında dürüldü defterler…
Yasaklı tenler,
Adsız ülkeler,
Kıyısı mayınlı tarlalar,
Kuruyan faili topraklar,
Yangın yerindeki ağaçlar,
Göç eden börtü böcekler,
Erken gelen ölümler,
İçerde paklayan sesler,
İt ile döneğin karıştığı fitne tezgahı…
Islığı suç,
Dilleri mahkemelik,
Yurttaşlıkları şüpheli,
Fikirleri ama ayracında kodeslik
Aşkları barış durağında darplık…
Pişkin suratlı cellatlar,
İnsan avlayan akbabalar.
Tövbe de tövbe edepsiz tarihin!
Hala inkar mı savaşın!..



3
Tan vaktinde kaçaktı yolculuklar.
Kara tenler ayazda keserdi tipiyi.
Dağların tuzaklı geçitleri tanırdı katırları.
Hoyrat atlar kişnerdi durmadan.
Kervan delerdi kayalıkları.
Sınırda başlardı yazgısı ekmeğin.

4
Gece saklar ise sızıyı,
Bilin ölüm vaktidir.
Lal olur zaman,
Gözleri bulutlanır kaçağın.
Kuytu yerler saklamaz korkuyu.
Tam tam sesleri gafil avlar tipiyi.
Katır inadı zeval bulur kıyımdan.
Seyir ataşında battaniyeye siner kan kokusu.

5
Kendi ölüsüne ağlayanların hiç bitmez serüveni.
Dört yamaçtan süzülür Şahmeran.
Sonsuzluk peşine takılır Simur’un.
Uyanır Gılgameş yüzyıllık uykusundan.
Kaçak bir mevsimdir başlayan.
Kırılan kalemlerin ahtı.
Kar tanesindeki çığlık.
Kürdün yalınayak yürüyüşü
Sınırın kartalı, kartalın güvercini…
Peşi sıra gelen isyan dağları…


ŞEYHMUS KÖZGÜN