Ömrünün Işığında Kelebekİsmin de adı konulmamış lehçesinde bir oyun Öncesi ses verilip Sonrasın da suspus olan Müşkülatında sekteye uğrayan Sinesin de bir devranı değer pul. Ömre el verilirken sevdanın Mırıltıları davet yar niyetine olsa da Nedense duyulmazmış çağrılarında feryadı. Kuytusundan çıkılamazmış El pençe ruh tutsağı sevda sokaklarından. Açılan yollar geniz yakarmış canan niyetine Hercaisinde menekşe olurmuş Görülen ağır aksak rüzgar güllerinin. Hele esinti keşişlemeden Birde karayel olunca Masum kelebek sarsılarak zar ağlarmış Ballı zehirden zül akarmış esrik sızısına. Sevgisinde nakış olacak sanılan Göktaşı düşürülünce en tepelerden. Nazik kanatlar zedelenirmiş Sert dokunuşun vurdum duymazlığından. Oysa, hazırmış sevisinde nazenin kelebek! Her bir kanat çırpışım kadar yar olurdum Gönlümün orta kalp haresi Renklenirken bir dolu Ama yalnız yar diye düşünmüş kendince. Sevgili sanılanın iması ürkütmeye görsün Serçe çırpınışlı sevgiliyi. Siluetin de ki bahar kanatlar Sonbaharına nasıl dönüşmesin ki Dar akışında aşkın köşe bentlerinden. Dökülürken mısra mısra sine Medet umar sevdasının ulaşılmaz koynundan. Ayrılırsa kardelen güneşinden Kifayetsiz kalacağını bilir de geçer. Ömrünün ışığında kelebek Bir gün fazladan yaşayacağını bilse! Acaba Gözlerini kapayıp yar zehrinden Yitercesine içip de seçer miydi? |
Yüreğine kalemine sağlık
Yürek sesin susmasın
_______________________________________________Saygılar selamlar