HAYALLERİM GERÇEKLERDE BOĞULDUBir hayalim vardı çocuktum henüz Bulutlara bakar şekil seçerdim Sevgiler çevremde umman bir deniz İçinde yüzerdim neşe saçardım. Adım adım geçip ergenlik çağı Zannettim kendimi Everest dağı İçim çiçek çiçek gülistan bağı Bilmeden dallarda safça açardım. Kim dedi ki bana birden sen büyü Sevgisiz kollarda yatarak uyu Bilseydim akınca sevdanın suyu Zehir niyetine öyle içerdim. Düştü kalbe ateş söndüremedim Ne yaptımsa gönlü döndüremedim Bu aşkı içimde donduramadım Elimde olsaydı keser biçerdim. Hülyalı gözlerim çabuk sulandı Gördüğüm gerçekle midem bulandı Kaçmaya çalıştım ayak dolandı Kanadım olsaydı durmaz uçardım. Bitmeyen bir çile örüldü başa Aşk bakmıyordu ki gözdeki yaşa Diledim dönüşsün bu yürek taşa Belki yaşamaz da çabuk göçerdim. Şimdi mümkün olsa geriye dönsem Çocuk olsam yine oyunla kansam Annemin koynuna kuş olup konsam Tek o hissederdi nasıl naçardım. Naçar: Çaresi olmayan, çaresiz. Ayvazım DENİZ |
ÇOCUKLUK HAYALLERİNİN GERÇEK OLMADIĞI BÜYÜDÜĞÜMÜZDE ÇIKIYOR ORTAYA
AMA HAYATIN GERÇEĞİNİDE DEĞİŞTİREMİYOR İNSAN
KALEMİN KAVİ OŞSUN
TEBRİKLER SELAMLAR SAYGILAR