kerbela
kurak iklimlerde kaldım sensiz
gözyaşları aktı kalbime her matem ayı geldiğinde öyle çatlamışki toprak senin matemini yaşıyor fırat hüzünlü akıyor çoşmak isterken senin susuzluğun geliyor gözlerinin önüne sonra vazgeçiyor ve bir kervan gidiyor ileride esirler kervanı bilirim nereden geliyor kerbelanın bağrından geliyor orada nebini gül goncası bak boynu bükük geliyor ey zeyneb niçin ağlarsın huseynim şehit mi oldu sormayın bana huseyni nerdedir nasıl söylerim rugayyeye huseynimin şehit olduğunu dayanırmı bu kedere yavrucak ağlayarak verdi canını şam harabelerinde rugayyenin baba feryadı yankılandı Allahım bu ne acı bir andır burası kerbela zaman aşuradır lebbeyk ya huseyn |