Ay Geceler
Ay geceler
ay dilsizliğimin dili onurumu soyunduğum karanlık kaç kere yemin verip heybetine kaç kere bozduğumun sessizi Ay geceler tüm gücümün güçsüzlüğümün örtebildiğimden arta kalanı gibi seninde hükmün an değilmiydi benim gibi insan gibi yaşam gibi Ay geceler özgürlüğüm utanmazlığım aklımdan dönüşsüzlüğüm kendimden yüreğime dokunduğum ay söyle nereye kadar uzar siyahlığın desem sana bir çift gözdün önceleri canımı kirpiklerine astığım bir avuç rakı ile sulanıp türkülerimi ağlattığım tüm köşe başlarına nefes verip sonra korkularımdan saklandığım sabahlarına inandığım Ay geceler dikiş tutmuyor yamalı umutlar tutkunluğum anılar sökülüyor üstümden aç artık kendini ay bir turnanın kanadına yükle beni yüklede o zılgıtların hiç susmadığı ötelere ötelere gönder Sevim Vardar |
kutlarım
sevgi ve hürmetle