Edepsiz
İnsanlığım acınacak halde; zayıf,
Kemikleri sayılıyor garibimin, Kötülükler katmer katmer Ve görünür naif, Büyüdü, Kat çıktım üzerine cehennemimin. Şimdi durgun sevgilerim, Sadece sevmelerim ani, Peki, bu caniliğim; Ve kimsesiz merhametim neden fani, Ruhumu iyilikle yoğuracaktım ya iyilik nerede? Birileri derde deva olacaktı ya hani? Gözü açık bir uykuda, lüzumsuz rüya, Bir o kadar hayal haddinden fazla, Ve haddini aşan bir dünya, Edepsize bak sen; Cenneti görecekmiş güya! |