Hüzün Aynası
Yoruldum artık gidenlerin sebebini düşünmeye
Ateşe değmeye korkan vücut gibi korkuyorum sevmeye yeltenmeye Kendi tek kişilik orduları olan dillerine Müsamaha etmeyeceğim lâm misali hassas kalbimi üzmelerine Yakınlaşmayacağım İstanbul gibi ne olduğu belirsiz insanlara Ve onun gibi bir anı bir anını tutmayan akıldan yoksunlara Ne mutlu adalet gibi dengeli insanlara Bir adalete ihtiyacım var son zamanda Ne mutlu bir toprak kadar olgun olabilenlere Denizlerin hırçın dalgaları kadar sert Bir meltem yeli gibi ağır ve alâ esenlere Ey bu meziyetleri benimseyen ba-dad Selam götür benden ilet en derinden sevgilere |