Güneş gülümserken yeryüzüne
Kuru bir gürültüye gömülür sessizlik
İşe koşturanı mı dersin
Elinde bir bukle çiçekle
Ve yahut okula giden çocukları mı
Ve yahut ellerinde tesbihlerle;
Avare avare geçen serserileri
Ve yahut sabahları mesken tutan sarhoşları mı
Güneş gülümserken yeryüzüne
Kuru bir gürültüye gömülür sessizlik
Sokakta top koşturan çocukları mı dersin
El ele tutuşan çiftleri
Ve yahut koştura koştura şarkı söyleyenleri
Ve yahut parka doluşan insanları
Ve yahut yaşamak adına gelen baharı
Açan çiçekleri, yapraklarını döken ağaçları
Güneş gülümserken yeryüzüne
Kuru bir gürültüye gömülür sessizlik
Oysa hiç uyumayan ben
Uyanmışlık haliyle silkelendim
Seyre başlarken ufalmış gözlerim
Her zaman ki yere odaklanmış
İp ince uzun bir yol;
Sonsuzluk gibi
Belirdi yine geceye şavkıyan ay
Yaklaştıkça yaklaşıyor
Göz ucuyla bakıyor hafiften
Ve sonra masum bir gülümsemeyle;
_Günaydın....
Kayboluşunu izlerken ufuktan
Bir cevap bile verememiş
Kala kalmıştım öylece;
Cam kenarında
Bir sesle uyandım iç dünyamdan
_Hadi oğlum fizik terapiye
Tutmuyor ayaklarım; taşımıyor bedenimi
Bir umut bendeki fizik terapi
........’Sadece bir umut’.........
ALİ SÜLÜK