GEL GEL DE BAYRAM AREFELERİNE DÖNSÜN GÜNÜMGönül: “Keşke konuşabilseydim, bir çırpıda her şeyi anlatabilseydim” Ah benim sersefîl olan yüreğim… Gözlerimde la’l ü mercan Üftaden olmuşum ey sultan! Biçareyim, karanlığa düşmüşüm, Yüreğimi ellerimle odlara atmışım. Gel gel de bayram arefelerine dönsün günüm, Arşın kubbelerinde dolaşsın ruhum. İşte derunumda ince bir sızı Şehlâ gözlerinde gördüm ben nazı. Uzak diyarlarda bir garip yolcuyum, Onulmaz dert ki bu kendime sancıyım. Nasıl anlatmalı, nasıl söylemeli, Bu hasta ruhu nasıl yaşatmalı? Seher vakti esen hoyrat yelde buldum seni, Buldum da gece ayaza boğdum kendimi. Halime tercüman olmuyor sevdan, Lokman derdime bulmuyor derman. Gel gel de bayram arefelerine dönsün günüm, Seninle söyleştikçe aşka bulansın gönlüm. Daha ne kadar taşıyacak omuzlarım bu yükü, Câna can katan sevdan vazgeçilmez ülkü. Vuslata erecekken çıkan bu rüzgâr, Firkât yüklü imiş ve içinde hâr… Bir sır oldu bende sevdan, Ey cân!Gayri geçtim serden ve sırdan. Artık mecalsiz kaldı şu gönlüm, Ne olur gel gel de bayram arefelerine dönsün günüm. PINAR DAĞ 24.04.2008 |
ve mecalsiz gönlün arefe gününün mutluluğunu yaşayacak..
yeterki inansın o yürek..
harika bir anlatımdı kutlarım..