Şeytanın İpiİnce ince eğirmişti ipleri Yalan elbisesi ördü ipekten Çok ömür çok zulüm sürdü Zaman aynası düştü önüne Paralanmıştı üstündeki çul yaşlı beden Kopup düştü Maviden sıyrılıp bir yıldız Bir gök taşı düştü boşluğa Bir ceylan koşuyordu Nazlı nazlı yeşil dorukları seke seke Düşen yıldız topluyordu yaşlı büyücü Atlar koşuyordu dört nala kaf üstünden Zaman kendi türküsünde lal Şehrin kilitleri kırıldı Ninova da bir kral beyninde ur Ahmet Coşkun |