Ayaklarımın Altında Üzümutanıyorsun işte resmi nikah bile yetmiyor bu köy evinde sana dokunamıyorum bu baştan savma yapılmış tahta kapılar izin vermiyor oysa yanıyorsun var mısın karşılıklı zortlatmaya? sabah ya boğulursun kalktığında ya gülersin kendi kendine sorarlara sana, benim olduğumu söylersin kırk kere söylesen de, unuturum bu köyün adını biçimsiz kayaların dibinde atıverdim bir kez daha toprağa önce ak sonra sarı baba olma hayallerimi kapıların aralığından birisi iri gözüyle bakıyor içeri hayat var mı diye bu köy evine getirdiğin günden beri beni hayal gücüm genişledi toprağa düşünce, sağ elimin nefreti delilini görmüş bir suçlu gibi toprak atıyorum hayallerimin üzerine değişiyor elimin ayağımın rengi |