GÜNEŞSİZ GÜNDÜZ
GÜNEŞSİZ GÜNDÜZ
Derdim konuştuda gözler ağladı Ne çok hüznüm varmış beni öldüren Kederim söyledi yürek dağladı Beni güldürmedi eli güldüren Rüzgara kapıldım hayat savurdu Kader güldürmedi vurdu ha vurdu Hüznün kuruttuğu beden yoruldu Beni öldürmedi eli öldüren Gökyüzü kararmış yanmış topraklar Sonbahar olmadı nerde yapraklar Kızıl siyah sarmış ancak ak paklar Tiken soldurmadı gülü solduran Beden küçük kalmış ruhlar olgun Tebessüm burkulmuş umut yorgun Akıl dibe vurmuş gönüller kırgın Nura daldırmadı nara daldıran Zifiri karanlık gündüz bilmece Kelimeler soğuk anlamsız hece Ufukla karışmış boğucu gece Ye’si kaldırmadı ziyayı kaldıran... AYŞEGÜL KEBABCI |