KEDER
Kederimi buldum başıma gayrı
Kırk yıl sürüsem de sürüdün demez İndir beni artık, taşıma gayrı Bunca yolu benle yürüdün demez. Ey peri der, senin yurdun şehir mi Çeşme mi gözlerin yoksa nehir mi Bade mi içtin sen, ya da zehir mi Eridin, tükendin, kurudun demez Ağıdın ki seller ile yarışır Bir yol bulur, Fırat ile karışır İblis bile insan ile barışır Sen,seni nefrete bürüdün demez Eser de rüzgârı, yağmuru yağar Zindana kederin güneşi doğar Ansızın tutupta, sıkıca boğar Sen beni umuttan korudun demez Her bedende ruhu diridir sanma Tükendiyse umut, huzuru anma Hoş tuttuk kederi gayetçe amma Yolumdan taşları kürüdün demez…. Ayşe Gül YILDIRIM |
Sonunda bulabildim sayfanı
ben kimim diye sual etme kendine
bir ağabeyin.
eyvallah