Ulu Cami

Nerede Afşin’imin kurdalesi ulu cami,
Danişmend beyleri istedi görmemi,
Pir Ali oğlu muhammet hanı sevmemi,
Hani ulu camin Afşin’im.

Bin yüz kırk üç yılında emir vereni,
Varmıydı o güzel eseri bileni,
Yazık yıkmayın diye söyleyeni,
Hani ulu camin Afşin’im.

Seyit isa seyit himmet ne der,
Bin beş yüz yetmiş bire kadar gider,
Yapıp söktüğünüz bu cami yeter,
Hani ulu camin Afşin’im.

Bin yedi yüz on sekizde kerpiçler kesilir,
Efsuslu Hacı muhammede gönül verilir,
Manevi hava orda bilinir,
Hani ulu camin Afşin’im.

İkinci selimin yüreğinde bittin,
Bin dört yüz yedi yılında tamir ettin,
Mermer sutunları havluya diktin,
Hani ulu camin Afşin’im.

Nice evliyalar orada göründü,
Manevi ışıklar birden söndü,
Yaptığınız minareler ikiye bölündü,
Hani ulu camin Afşin’im.

Yıllar seni yok edemedi minarem,
Öksüz kaldığını kimselere söyleyemem,
Ecdadımın nefesini yok ettiniz gülemem,
Hani ulu cami Afşin’im.

Gelen sorardı o güzel camiyi,
İsterdim havludaki ceviz ağaçını görmeyi,
Nereden bellediniz beyler yok etmeyi,
Hani ulu camin Afşin’im.

Yapsanızda yıksanızda benzemez eskisine,
Yeter orada yatanların ızdırap çekmesine,
Allah izin versede pir alinin gelmesine,
Hani ulu camin Afşin’im.

Beton yığınına çevirdiniz o güzel camiyi,
Mustafa’nın boynuna farz ettiniz söylemeyi,
Mahşerde hesap vermenizi görmeyi,
Hani ulu camin Afşin’im.

Mustafa HAMİŞ
Afşinli şair


Bir Afşinli olarak o muhteşem Osmanlı Selçuklu eserine yazdığım şiirim 11.08.2012