DOKUNMAYIN 2
Çaresizlikte artmadı mı iyi niyetiniz
Anlatdıklarınızın ne kadarı siz Fırsat yakaladığınızda kimdiniz Dokunmayın Uzak durun benden Tanıdığımda kendimi de vurmuştum Başımı aklıma eğdim Susmadım Susmayacağım Tuzağına düşmedin mi hiç yüzü kara sevmelerin Farkında değil miydin Yol yürünmez adamların konuşmasındaki çatlakların. Bana varamasan nerede buluşacağız Etiğe,doğruya Kalp bir, Bir dili var insanın Ezelden gelen, aynı içsel yapısıyla yaşıyor insan Yenisi yok Çarpıtmalar,sıraya itaatsizlik, ömre yayılmayan olgulardır, huzurun,mutluluğun soluğunu kesen İçimizde ve her şeyde vadeli zaman Dışımızda ölmeyen kocaman Uzağa bakmayıp ne yapayım Mucizevi işleyişinde evren Hesapsız nasıl yaşanır ki Felsefe diz’e geldi Dize,dize geldi Biçimledim,ruh üfledim Ki, yoktu ihtiyacım kitaplara Her yerden mahcup dönünce Konuşmuştu genlerim, kitapları yazan Hali vahşet beşerin Yenmek,yenilmek yok aslında Egosudur yanlışa düşenlerin Hangi yüz yılda yorulmadı,vurulmadı bilginin ibliscesi bilgenin aklında. Beninizi koyabilirseniz kınına, buyurun gelin,anlatayım Yoksa Dokunmayın Uzak durun benden Tanıdığımda kendimi de vurmuştum. 2 10 2013. |