SON CÜMLEM...SENİ SEVİYORUM.....

Nereden ve nasıl başlayacağımı bilmiyorum,
Hayli zamandır da sana yazmamıştım.
Bu gün buna ihtiyacım var,
Yanımda değilsin,
En azından kalemle kâğıt, seninle konuşmama aracı oluyorlar.

Kendimi yorgun ve yalnız hissediyorum,
Zaten öyleyim de...
Belki de anlamsızım.
Artık seni fazla görüyorum kendime.
Çünkü ulaşamıyorum sana,
Ellerim mi yetişmiyor yoksa sen mi uzaklaşıyorsun ya da ben mi?
Ben buna dayanamıyorum,
Alışamıyorum yokluğuna
Ve özlemin o kadar fazla ki içimde, bu kâğıda anlatamıyorum.

Her sabah erken kalkıp,
Odamı havalandırıp, derleyip toparlayıp, çay demliyorum,
Seninle göz göze çayımı içiyorum,
Güne seninle başlıyorum.
Yani her şey de sen, sen, sen...
Gerisi boş, gerisi laf...

Yani lafın kısası,,
Hayallerimde seni özgürcesine yaşadım.
Sevgini sevgimle zincirledim çünkü...
Pranga vurdum yüreğime.
Aklım fikrim hep sende oldu.
Sevdanın yüküyle yaşıyorum ve sevdan yüreğimde,
Cefa çeksem de yine de umutluyum,
Umutlarım dualarım/ dualarım oldu umutlarım.
Sevdiğim, hasretim, gönlüme vebalim,
Son cümlemi bir ömür boyu söylemek istiyorum,
SENİ SEVİYORUM..........