Cennet gözlümBen ölünce karanfile ağlamışın Tutam tutam elinde kalmış ipek dokusu saçların İksirli kokular salmış bahar Fırtınaya selama durmuş sonbahar her akşam vakti ezo gelin türküsünü söylermiş karıncalar Masal bu ya İnce yüreğini ateşe bandırmış gelincik Sarı kanarya pembe dilini yutmuş Bir varmış bir yokmuş yani bitanecik yani gözümün nuru baş belam onulmaz sevdam şu gördüğün evrende Aslı ile Kerem’den gayrı ateş bulutlarını yere indiren tek bir canlı var mı ? inan cennet gözlüm inan inan diyeceğim ya seni yürek atışından tanıyan sür gözüme gözünü yangın neymiş mahşer neymiş görsün bu dağ bu deniz bu aşk revan afet-i devran |