Yüreğimden kalkan kuşlar hüzne dönüşmekte
şimdilerde içimin kırıkları,
keman sesi..

-Bütün kemanlar gece-

Şu kemanı ağlatan adam: Farid Farjad
Onu dinliyorum günlerdir
senin de sevdiğini düşünerek.
Müziğin dili bir diyorum kendime
Peki ya bütün tınılar kardeş mi..

Portenin içindeki notalar,
harflerin birliğindeki söz
biraraya gelince doğan ezgiler
İnsanların dilinde neden dönüşür zehire..


Bülbüle ötme demek,
güle yasaklamak mıdır sevdasını
Ya da kediye sus demek mümkün mü..
Mesela
rüzgarın dili ne anlatır dağlara...
Ağaçlar yaprak dökerken
ayrılığa serenat mıdır söylediği..

Rüzgar,deniz ve kuş sesleri,
doğanın mırıltısı..

Güneş verirken kendinden
toprağa, suya, insanlara
Kedi, köpek ve martıların şarkısı
Ne güzeldir rengarenk bir mozaik

Bir klakson sesi bozar dengeyi;
-Kes sesini lan ne mozaiği..!

Emredersin Brütüs, emredersin
Desem de

Şarkılarım dağlara Mamoste, dağlara..