Bir düş, bir hayal lahzasında kalan mahperiydin…Gittin Zaman gibi Işık veren ve eriyen Mum misali Sığınılan ve kaybolan Gölgeler nerede şimdi Sırdın Kendi yağında kavrulan Muhannete muhtaç Olmaktan kaçan Derdiyle bir ömür yol alan İbreti cihandın Edebin Nezaketti ki hassasiyetin Naif ve suhuletli kalbin En yüce hasletindi Kızmak, kırılmak derdinden Ziyade ecir için azmederdin Kim Ne söylerse Tebessümle Mukabele ederdin Sanki sinirlerinden arîleşmiş Aziz bir nefestin Yoktu bir dünya kederin, Ne hasretin Ve ne de eriten elemin Her vakit Hamt içinde olan serdin Şikâyet ve yeis adına Hiç taviz vermedin Sabrı ve kanaati Nasıl bu kadar İkram bilerek Hem hal içindeydin Ne derler Hiç umurunda olmadı Muhakeme en yakınında Olan dermandı Yalan ve riya Hiç hazlanmadığın Meziyet ve huylardı, Senden çok uzaktı Mustafa CİLASUN |