OĞUL
OĞUL
YANDI YANDI CİĞERİM YANDI DA KÜL OLDU OĞUL SEKSEN KIŞ GÖRMÜŞ SAÇLARIMI OTUZ BAHAR GERİDEN TAKİP EDERKEN ŞİMDİ ÖNE Mİ GEÇTİN OĞUL DİZLERİMİN BAĞI YOK GÖZLERİMİN FERİ NE GELEBİLDİM ,NE GELİP GÖREBİLDİM SENİ YATTIĞIN O YERDE OĞUL AHDİMİZ BU GÜNE MİYDİ BENİ ÖYLE HABERSİZ BIRAKIP GİTTİN OĞUL KUCAĞIMA VERDİLER SENİ SON BEŞİĞİMİDİN İSMİNİ YAŞAR VERDİM BENDEN ÇOK YAŞAMADIN YA OĞUL ŞİMDİ KURDUĞUN BU EVİN HANGİ ODASINA GİRSEM SENİN KOKUN HANGİ DUVARA BAKSAM SENİN RESMİN ELLE TUTMAYINCA GÖNÜL AVUNMUYOR BE OĞUL MADEM GİDECEKTİN BENİ YOL EDEYDİN BU MEVSİMDEN GAYRI BENİM HİÇ BİR YANIM YEŞERMEZ YA OĞUL NE DİYECEK SÖZÜM KALDI NE GÖZÜMDE YAŞ NE DERMANIM KALDI NE BU BEDENDE BAŞ BEN DE GELİYORUM BİRAZ BEKLE OĞUL ARDINDAN YAVAŞ YAVAŞ GÜVEN ONGUN ORDU-EKİM-2012 |
Hayata küsmek oğullara küsmektir.İnadına yaşamak varken...
Güzel şiiriniz çok ama çok duygulandırdı...
Kutluyorum...