Nasıl başladık
Böyle sevmelere
Oysa daha geçen seferkinde
Yemin etmiştim
Uykusuz gecelere son
Diye
Yörüngelerimiz belliyken
Ayrı periyotlarda
Aynı yıldızı görürüz diye
Niye bakarız gecenin bir vakti
Karanlık gökyüzüne

Nasıl başladık
Böyle sevmelere
-bilirdim-
Seversin edebiyatı
Müziği de
En çok Orhan Veli’yi
“Uzakları” yüreğimize getirirdi
Yıllarca okumuştuk bu şiiri de
Seni tanıdıktan sonra yerleşti
Beynime
Anlamlar
Yıllar var ki görürdüm
Saçlarını
Gözlerini
Bir şiirle fark ettim
Rengini
Sen,sendin
Kıyamet kopmazdı görmesem
Anladım ki;
Sen bensin
Ben yokum seni görmediğimde
Yorgundun
Hangi rüzgarla gelen
Hangi yağmurla ıslandın
Hangi gece çöktüyse yüreğine
Beni de bağladın;hiç yazılmamış
Böyle bir şiire

-Erişilen değerini yitirir-di
Eriştik
Yitirmedi

Bilmeden sevmek güzeldi de
Karşılıksız
Bilerek sevmek acıydı;bilirdik
Tattık

Nasıl başladık
Böyle sevmelere
Koyu sohbetlerinde edebiyatın
Hiçbirşeyi
Sonsuzluğu yakaladık
Saatlerce gözlerimiz
Ufukları delerken
Aynı yıldızı yakaladık
Gecede
Hiç düşünmeden başını ve sonunu
İçimizdeki boşluğa koyduk
İsimlerimizi
Yaşanmalıydı
Yazılmalıydı
Sabaha dek aynı yıldızı seyretmeliydik
Bir kuşun kanatlarından selamlaşmalıydık
Aynı göğün altında olmak yeterdi
Aynı havayı teneffüslemek
Aynı sevdaya gebe olmak
Aynı acıyı doğurmak
Ve
Aynı hicrana gömülmek
Aynı ağaçtan koparılıp
Ayrı taslara konulmak
Yaşanmalı mıydı
Yazılmalı mıydı

Nasıl başladık
Böyle Sevmelere
Söylemeden duyulan
Bakmadan görülendik
Attığımız adımlardan haberdar
Ve adımların sonunda biz vardık
Gidilen yollar bize çıkar
Sabaha dek yorgana damlayan yalnızlıklardık
Yazılmış yazılmamış bütün şiirlerde
Söylenmiş söylenmemiş bütün türkülerde biz vardık
Sözcüklere ihtiyacımız yoktu
Bir yerleri karalarken
Yada
Bir çiçeği parçalarken
Yada
Bir kağıdı yırtarken
Ellerimiz konuşurdu
Biraz daha kalmayı isterken
Tan ağarınca
Yada
Tan kararınca
Gitmeliydin
Gitmeliydim

Nasıl başladık
Böyle sevmelere
Ve
Böyle sevmeler
Böyle yüreklerdeyken
Hangi dudaktan çıkacak
Bu sözcük
-HOŞÇAKAL-
Güven ONGUN