AŞKI YAZSIN BU KALEMAŞKI YAZSIN BU KALEM Mutluluğu resmetsin, aşkı yazsın bu kalem. Hece hece zerk etsin, ruhumuza Leyla’yı. Firdevsî ikliminde, tutuşsun yansın âlem Mecnunlaşıp çöllerde, zikredelim Mevlâ’yı. Sonu gelmesin aşkın; bütün zamanlar dursun. Hiçliğinde kaybolsun; yok olsun elem, keder. Sonsuzluğa giderken kalpler “aşk” diye vursun. “Yaşar iken ölmeye”; hangi maktul, “ölmem!” der. Kalemlerden dökülsün bütün efsunlu sözler. Kelimeler boyansın baştanbaşa sevdaya. Bitmesin mürekkebi, hokka olsun denizler. Gökkuşağı taç olsun; tüm renklerle semaya. Yıldızlar, ay raks etsin; bulutlar yere insin. Şimşekler ışık saçsın; neşvünema bulsun yer. Gökten üç elma düşsün; bulan âşık sevinsin. Cennetin oğlu, kızı; acep yer mi bu sefer? Âdem ile Havva’nın, kalem yazsın aşkını. Kuşaklara anlatsın; heceler, hiç susmasın. Cennet’in mağdurları, büyük aşkın şaşkını. “Allah’ın emri!” desin; geri kalıp pusmasın. Durmasın, dinlenmesin; “ölümüne aşk” desin. Hayat sevmekle başlar, aşk ile devam eder. Kadere teslim olup bir elma daha yesin. İlâhî böyle yazmış; tüm yollar aşka gider. Hülvani BAŞTUĞ 29/09/2013 .. |
Hayat sevmekle başlar, aşk ile devam eder.
Kadere teslim olup bir elma daha yesin.
İlâhî böyle yazmış; tüm yollar aşka gider.
çok güzeldi Hülvani Hocam
kutlarım yürekten
saygılarımla