ÜZGÜNÜM
Bırakıp gitmeler öyle kolay değildir
Ardında bırakılan boşlukların hüzünler olmasaydı Bunu kabullenmek mümkün müdür ? Büyük ayrılıklar insana güzel bir şey bıraksaydı O yerde miras olarak kalan keder olmazdı Bilinmeyen bir yere körü körüne bağlanmayacaksın Çok sevmeyeceksin ,sevmeyi hak edene yapacaksın Büyük sözcükleri kullanmayacaksın Sonra pişman olacağını düşünmeyeceksin Çünkü yaşamanın gereği neyse onu bileceksin Ey güzel yüreğim pencereni seni anlamayana açtım Okyanusunda var ettiğim güzelliklerini görmeyen gözlere Sevginden anlamayan yüreklere açtım Ey mahçup gözlerim seni görmeyen gözlere mahküm ettim Gülerken bakışlarından fışkıran ışığı görmeyene teslim ettim Dizlerimden derman kalmadı yürümeye Yazmayla sezgilerini ifade etmeye çalışan parmaklarım Senden nasıl özür dileyeceğimi inan bilemiyorum Anlatmakla bitip tükenmeyen deryasındaki olmayacak sözcükleri Anlatan ya sen dilim,sorgulanman ise çökertiyor bedenimi Ya sen gülüşlerim,sana hileli gülüşlere nasıl kandırdım Sen kollarım, sarmalayıp okşamak istediğin sevgilin nerede? Ellerim, seni uzatırken hep havada kaldın ve üşüdün üşüyebileceğin kadar Tüm kusur ve suç bende ,çünkü yüreğimi hep o sevdiğime verdim Ya yürek hanı onu severken vücudumun her yerinde dolaşan damarlarda ki Tüm hücrelerinde dolaştırırdın sevgisini , Yürek kapakçıkların bile titer dururdu…Bak geride bir utanmaz sevgi kaldı… Haydar Uzun |