Geceye giden yolda
Şafak sırtıma vurur
Ben yürürken geceye İçime siyah bir sızı dolar Cismin düşerken heceye Kesilir bıçak gibi sözler Ölümü düşürür sabaha Gönlüm sönmeyi gözler İsmin bürünür bahara Gönlüm kırık lakin mağrur Korkma kıblemsin hala Ayrılık gibi yağar yağmur Sesin çınlar her damlada Adımlarım ecele gider Sana koşamadıktan sonra Nefesin dudaklarımda yiter İsmin kalınca kötü bir hatıra aCc |