Dün
Dün gülerken bugün ağlamak niye
Niye gözyaşları gülücüklerle yarışır Borç mu almıştık yarın ağlarız diye O masumluk bu düş dertlere karışır Dün ölümsüzlük isterken yarin gözlerinde Yok olduk bugün masmavi irem bağlarında Eriyip karışmayı düşlerken onun özlerinde Taş olup kaldık soluksuz, kendi bağrımızda Dün her şeyi göze almışken mecal yok adımlık Koşmuştuk oysa erkekçe fırtınalara karşı Doyamadık sevgiye sahi, kaldı hep tadımlık Lakin düşlerimiz coşup titretti arşı Dün önüme çizilen yollara hiç aldırmadım Mecburiyet yürümekti hiç düşünmeden çünkü Her aşk damlayan gönülden düş doldurmadım Sebep verdi bekle dedi bana, sevdalım dünkü Dün doğan güneş üzerime parlardı Bugün aydan medet umarım, ama alnım ak İçimdeki acı gelecekten umut yolardı Atsız ata bana seslendi; tüm duygularını yak! aCc |