YİNE GELDİ SONBAHAR
YİNE GELDİ SONBAHAR
(SENDE GEL) Bak yine geldi Sonbahar, Aylardan Eylül… Sen çok severdin, Yol boyu dökülmüş kızıl yapraklar içinde yürümeyi. Ağır bir çekime koşar gibi, Koşuyordun güle oynaya. Parlıyordu gözlerin, Daha bir doluyordu gamzelerin. Ilıktan bir rüzgar esiyordu, Sen rüzgara doğru koşuyordun, Rüzgar dağıtıyordu saçlarını, yüzün kapanıyordu. Ben peşin sıra yürüyor, seni seyrediyordum. Hem seyrediyor, hem lime lime seviyordum. Hani çözemediğin bir bakış düşmüştü ya gözlerime, Duraksamış, hadi anlat diyordun. Bu bakışın altında gönlün ne budaklar bağlar? Yüreğin ne dönemeçlere girer, bilmek isterim, Hani anlat derdin! Ben senin gözlerine baktığım an biterdim Sen anlat diyordun, ben konuşamıyordum. Konuşsaydım bozulurdu bu sihir, Çözülürdü sevda masalı. Göğüs boşluğum şişip şişip inerdi, Sen korkardın. Tamam, sadece gözlerime bak, Bu bakışını benden esirgeme, Sus ve sadece gözlerime bak derdin ya hani, Yine o kekemeler dilimde. Yine o bakış misafir gözlerimde. Bak yine geldi sonbahar, Aylardan Eylül… Sen çok severdin. Hadi sende gel. Yüreğimin kıyılarında koş. Savur eteklerinde, Yola düşmüş kızıl kuru yaprakları, Yine gel, Ilık rüzgarlara sal altın sarısı saçlarını, Kuruyan sarı kızıl yapraklarla dolu bahçelerde gezin. Akşam olsun, Cümle kapıdan, zar zor içeri at bedenini. Yorgunluktan yine hissetme ayaklarını. Ben senin argın yorgunluğuna yine şiirler yazayım, Sen aç radyonun sesini sonuna kadar, Gülümser yüzüme armağan, Radyo da çalan şarkılara yüksek sesle eşlik et. Bak yine geldi sonbahar, Aylardan Eylül… Sen çok severdin. Haydi çık gel ! Haydi sende gel !! Sende gel !!! (23 EYLÜL 2013) (Elazığ) (İhsan İPEK CANKURT) |