BEDENİ B(AŞK)A SARMAKTA
Tozlu rafdan çıkmış/kandiller yanıyor
Selalar okunur/yüze örtü çekilirken Ay ve yıldız gördü/sen düşen hecelerimi Peşi sıra dağlar ardından/kanatlar açılırken Secde eden alın/saf tutan melekler arasında Güvercinler serçeler/yağmur altında ıslanıyor Alaca bir renk/haki duvak oluyor kınalı ellere Fısıldıyor cırcır böceği/karanlıklara Uzak şehirler/kendi içinde doğuyor Kandiller yanıyor/aynası olmayan çercevede Feracesi ucu nakışlı pullar/tan vaktinde parlıyor Yağmur dokunur rüyama taze çimen toprak kokarken Bilseydin/baktığın çınar bin yıldır direnmekte Dokunma/katip süslenen lisanıyla affına sığınıyor Can hasreti sınıyor/duymazdan gelen dem susmaza Kandiller yanıyor/alevin oyuğundan bakan gözlere Dil ucuyla okunan/yağmur altı nidalar duyuluyor Keyfi keder/titrek mum alevi karanlığı kucaklarken Gaipten gelenin çıkmazında münis bir sessizlik Beyhude hataların yaşanmış bedeli mahfuzlarında Mor ışık dürtülerimin duyarsız alışkanlıklarıda Sırların uçuk ruhani düşüncelerini sorguluyor Rüzgarın esintisi artık bedeni b(aşk)a sarmakta GÜneş deklanşöre basıp/anı ölümsüzleştiriyor |
Aşka doğan güneşin donduğu ana projektör olmuş şiir.
Duygu yüklü anlatımının yanı sıra özgün imge ve anlatımıyla da cezbedici bir güzellik sunuyor okuruna. Anı duyumsadık sayın şair dost.Şiir ki okurunda okurken yaşatandır hissettirmekten öte. ..eseriniz bunu ziyadesiyle yerine getirmiş.
Teşekkürler paylaşım için.
Yetkin kaleminize ve rehber olan yüreğinize en derin saygı yüklü selamlarımla.