Deniz Kokmayan ŞehirAşık olduğum Huzur kokan Sıcak şehrimin aydınlığında Gökkuşağı renginde seccâde hayal eder Bulutlarla dans ederdim Masallara inat Tut yüreğimden Eylül diye seslenirdim Duyardı sesimi Göç yolunda ki kırlangıçlar Bu gece Yabancı bir şehirdeyim İlk günden Hasret boğazımda kördüğüm Yutkunamıyorum Kuştüyünden bozma bir yastık ve Gelmeyen uykuyla kavgam var Hava soğuk Görmeyen gözlerle pencereden bakarken Gecenin ayazı nefesimi kesiyor Dudaklarımda donuyor ıslığım Deli bir fırtınadan çıkmış gibi yorgunum Kirpiklerim kum toplamış Gözyaşım deniz Seçemiyorum Düş kahramanım kim Tül perdenin arasından süzülerek Islak saçlarımdan öpüyor ay ışığı Sessizce dokunuyor tenime Bedenimle inatlaşarak Güneşsiz bir sabaha uyandırıyor Hoyrat rüzgâr Islık çalarak Anlıyorum ki Mutluluk geçmemiş bu diyardan Mutsuzlukları da bulaşıcı Gülüşleri aynaya kırgın Gözleri yabancı Oysa Umudun rengi Yeşil diye belletmişlerdi bize Yanılmışım Bu şehirde Mevsimler bile yalancı Deniz Derya Giritli |