BEN VE HAYAT
Ben yalnızlığa sığınıp,geceyi;
Bir süvari gibi sürüp gitmekteyim, Şehir ise bataklığın rıhtımında, Ve pazarlanan,mayhoş kokan kadınlar; Meze olmuş,içki masalarına, Ben ise sahte yüzlerin, Ve iki yüzlü kuklaların,peşindeyim... Rüzgar asi asi esiyor, Saçlarımı tarıyor, bir serçe; Buruşuyor alnım titriyor, dilim... Tıpkı yaşlı bir insan gibi; O ufacık park şahit, Gece ve karanlığa dalmış giden, Sadece benim ayak seslerim... |