mutluluk denen rızk dağıtılırken nerelerdeydim acaba
yeryüzüne kara gölgenin düştüğü gün mü doğdum
yoksa hiç mi ısıtmadı aydınlatmadı yüzümü güneş
kimbilir . . belkide karanlıklar bile sarmamıştır bedenimi

yürek niye durmadan atmak istiyor sanki
bakış niye mutlaka birşeylerde dolaşmak istiyor
kulak işitmese ne farkeder acaba
koklamasa içine çekmese doğayı burun

’’ yaşamak güzeldir ’’ diyorlar
’’ yaşamak nefes almak insana mutluluk
dokunmak arzu
duymak görmek sevgi verir ’’ miş

ya sevgi . . sevgi ne verir insana
hele karşılıksız olursa
kapkara bir dünya mı
ebedi ölüm sessizliği mi
belkide intikam duygusu

oysa ben . . yalnızlıktır diyorum sadece
en acısı yalnızlıktır bence
hoş . . yalnızlığın arzulandığı anlar da vardır
ben onun tadını sevmeden önce tatmıştım
demek ki şimdi
acısını bile duyamıyorum