B u n a l t ı


düşünüyorum da ;
nasıl isteyebilirsin insanların seni anlayabilmelerini
nasıl isteyebilirsin hiç tanımadığın gözlerde
hüzün ile mutluluğun bir çırpıda yer değiştirmesini

biliyorum ;
hiç kimse senin gördüğün gibi göremez
küçücük kıpırtılarını dalgaların
kanat çırpışlarındaki umudu martıların
ve yaklaşan akşamın getirdiği karanlığın
bir önceki geceden ayrıcalığını

bak ;
değişiyor her şey ayırtedilmeksizin
soluk alışın bir başka
gözkapakların uykuya teslim olmuyor
sen
böyle mi olacaktın
herkes gibi bekleyecekmiydin
yaşamın sana vereceklerini umutla
alıp götürdüklerine katlana katlana kahrolasıya
acıya alışmak mı seni böyle yaptı
sabırsızlığın mı
yoksa uyuşmak mı beklemekten

biliyorsun ;
yağmurda ıslanmakla
ıslak caddelerde çılgınca koşmakla
bir takım resimleri yırtmakla
içki şişelerine arkadaş olmakla
birşeylerin değişeceğine inananlardan değilsin

insanlar doyasıya ağlayabilirken
sen niye utanırsın bir damladan
neden istemezsin görmelerini isyanını
neden titreyen dudaklarına
üşüyen ellerine
tarak vurmadığın saçlarına
sıcacık bir el isteyemezsin

oysa bir dilenci gibi
açabilmelisin avuçlarını sevgiye
gerekirse
körelterek gözlerini

ilk defa bir şiirin bütün dizelerinde kendimi buldum..
bu benim şiirimdi..
çok etkilendim şiirden..
sonsuz bir saygı duydum şair size ve kaleminize..
çok iyi şiirlere yakışacak kelime bulmakta zorlanıyorum..
bana ait bir şiir varmış sayfanızda..
müsadenizle alıp çıkıyorum..
tebrik ve saygılarımı da bırakarak yerine...

Mevlana cile doneminde, en agir gelenin dilenmek oldugunu soylemis.
Umarim gozlerinizi koreltmeden ve avuc acmadan bulunsun sevgi.
Siz yureginizi acin iyisi, elinizde sicak bir el...
Tesekkurler siir icin.