SUSTUKCA
SUSTUKCA
Içimdeki acı dergahında fırtınalar esiyor sel akışı gibi damarımda yüreğim kanıyor... Sağıma soluma baktıkca insanlar ölüyor bu haksızlıklara yandıkca yüreğim sızlıyor... Olanlara çaresiz kaldıkca umutlar bitiyor tüm yapılanlara sustukca sıramız geliyor... Ateş düştüğü yeri yakınca duman kokuyor solduğum nefes durunca anlamsız kılıyor... Seyhan der’ki Hak yolunda huzur bulunuyor unutmaki eninde sonunda kalb atışı duruyor... Insan korktukca sustukca ezildikce eziliyor susma sakın sen sustukca haksızlık büyüyor... Seyhan Kılıç Wuppertal, 20.09.2013 seyhan_şiir |
bilmiyorum volkan ne zaman patlar..
duyarlı yüreğe selam olsun..