BEN UTANDIM
BEN UTANDIM
Toprak utandı mezara bırakırken su utandı kanlı kanlı akarken yollar utandı tabutu taşırken ağaçlar utandı yaprağı ile örterken taş bile utandı suya çekerken mevsimler utandı bahar kokulu çocuğu tabutunda gelinlik ile mezara gömerken vicdanlar sızladı vicdansızları izlerken insanlık utandı insanlık ölürken güneş utandı zalim köyü aydınlatırken yağmur utandı mezarını ıslatırken basın utandı haber yaparken karakol utandı karış karış ararken siz nasıl utanmadınız küçük bedene kıyarken, ben utandım siz sinsice susarken çok utandım sizin gibi cani yaratıklardan Narin gibi yavruları koruyamazken... Seyhan Kılıç 15.09.2024 |
toprak
yol her şeye varım da şair
şu insan yok mu şu insan
farkındamısın ne kadarı utandı?
öyle aşağılık durumda ki insanlık neler gördük çocuklar üzerinden,
" bir kereden bir şey olmaz" diyen " bakan" dan, evet bakan
ve takipçileri burada bu insandışı **lığı neredeyse " sol" a yıkacaklara kadar.
velhasıl Yaşar Kemal 'in dediği,
" demirin tuncuna"...
gerisi onlar için olunca yazmaya gerek de yok zaten.
duyarlı yüreğe selamla,
eyvallah.