Eylül
Eylül
Karanlık ,elbet cam kenarıdır otobüsün Boş duraklar , kentler , uykuya hazırlanmış sokak lambaları Cebinde sakladığı koskoca duruyordu öyle duru , İşlenmeyi bekleyen bir mevsim gibi yalnızlık... Yılın ilk günleri, yüklem di li geçerken Hecelediklerini doğuramayan ucu tükenmiş sancılar... Sessizlik kırıntısı yaşamamış kaldırımlar, Henüz çizgileri belirginleşmemiş dökülen yaprağın Saniyelik üşüme ya da dinledikçe sevdiğin tüm çocukluk kokuları burnunda Ve solunan , ardından kaybolan bir ses gibi Eylül... Vakit sonbahar.. Bazı şarkıları tekrar dinlemek için beklenmiş, Uzun kışa adım bir öncekinin zahirisi, Aceleci ve hatta bak yine hoşçakalı elinde... |