' ÖRT ÜSTÜMÜ '
Yatağın köşesinde kıvrılmış soluksuz duygular
El bileklerden bükülmüş yürek çırpıntıları Uykuya misafir gelen varmı söyle sevgili Üşüyorum/ört üstümü Dizler yorgun destek bekler bilirim imkansız Yorgun gönül dudaklarından dua ekler Sevinmelimi,küfretmelimi kaybolup gidiyorum Üşüyorum/ört üstümü Gün aya,yıl yıla erdi tutamıyacaksan elimi Nihayet beklenen soru hasretinle geldi Gecenin rüzgarı meraklı ışık saçıyor belli Üşüyorum/ört üstümü Tül perdemi aralayan söylenmemiş sözler Merak sarmış belliki gönül saatim doluyor Mahrem odamda yanlızlık yeminleri Üşüyorum/ört üstümü Rüyalarıma es/alev alsın bir kerecik bile olsa Bekleyenim var/kıymet görsün büyüttüğüm sevgili Sabrın değirmeni/hayal kalsın dokunmasın eli Üşüyorum/ört üstümü üşüyorum/ısıtamadı bu örtüler beni. |
üşüyorum/ısıtamadı bu örtüler beni. ''
Olay budur diyorum.
Anlatılmak istenen,
paylaşılmak istenen,
hissedilen,
resmedilen budur işte...
İnsan,
farkında olmadan,
usuldan usula akıp gidiyor penceresi açık,
gecenin yorgun karanlığında kaybolmuş,
duyguları üşüten o yatak odasına.
Ne bileyim işte!...
Gerçekten insanın yüreğine işleyen bir şiir bu...
Aslında,
şüphelerim de yok değil hani...
Şiir mi,
yoksa şiirden öte bir şey mi bu?
İnsanı,
bu kadar etkileyen şey,
nasıl bir kaç cümle olabilir?
duyguları üşüten