Dünya Biblolar GünüBeceremedim yalnız kalmayı Sahi Yalnızken dilin kemiği nasıl kırılır ki?.. "Bir kahve hatırı" mitini bile becermedim Beceremedim, Beceremedim yalnız kalmayı Ayaklarım kanatlarım oysa İstersem uçardım bir çırpıda Nereye gidecektim Fasekül fasekül gülücükler arasında Dilin sana yabancı Tenin senin değil Tutunduğun her şey elin Elin sana yabancı Kelimeler senin Sen kelimelerde yalancı Beceremedim yalnız kalmayı "Yalnızken evren ol!.." masalına inanmayı Senin "Yılkı atların" varsa, onların da "Tilki atları" vardı Gerisinde kaldı zamanın Zaman; İki fahişenin bir hedefteki düellosu "Al gülüm, Ver gülüm.." işi değil Hedef ise zamane çocuğu Bugün var Yarın hep var Beceremedim yalnız kalmayı Konuşurken susmayı "Susarak ta konuşurmuş insan!.."diyorlar Yalan. Bence susarak hak yiyorlar!.. Sen, susma!.. demeyeceğim Konuşma da.. Sen, insanlardan uzaksın Kentlere yakın Kırılmış ruh kemiğin,gözbebeklerin kireçlenmiş Diyorsun ki; "Gözler yalan söylemez!.." Gözlerime bakın İyilik zamanı Bakıyorum şimdi gözlerine gözlerimle Yine becermedim ne sana bakmayı Ne de yalnız kalmayı.. Bugün, "Dünya Biblolar Günü" Benim dışımda herkes yalnız!.. Eylül2013 Antalya |