KOPTU KIYAMET
Bülbül ahu zarda kalsa ne yazar
Gül hoşça kal dedi, koptu kıyamet Gönül nazlı yarda kalsa ne yazar Dil hoşça kal dedi, koptu kıyamet Ey yorgun kalbimin sahibi ece Çıkmaz baktırdığım fallar tüm gece Telvede kördüğüm olmuş bilmece Fal hoşça kal dedi, koptu kıyamet Ölüme gönderir beni yasaklar Aldığını geri vermez topraklar Hasretten sarardı gülde yapraklar Dal hoş çakal dedi, koptu kıyamet Yorgun yürekleri hasretle kavur Sensiz bir dünyayı etmem tasavvur Sımsıcak külleri meçhule savur Çöl hoşça kal dedi, koptu kıyamet Zaman akışını durduramadım Gönlüne tahtımı kurduramadım Yardan uzaklarda pek duramadım Kul hoşça kal dedi, koptu kıyamet Coşari neylesin kapalı hudut Vuslata kalmadı kalplerde umut Semayı kaplamış kapkara bulut Yel hoşça kal dedi, koptu kıyamet İbrahim COŞAR |