Gönülden sevsek de kavuşamadık.
Karardı dünyamız, doğmadan güneş
El ele tutuşup, eş olamadık. Ümitler el oldu ,kül oldu ateş Gönülden sevsek de, kavuşamadık. Haram oldu sensiz aldığım nefes Kalmadı içimde bir umut heves Dudaktan dökülür ağlatan bir ses Gönülden sevsek de kavuşamadık. Gözlerim kaç gündür uykuya hasret Yaralı yüreğim çoşkuya hasret Kalbimi titreten duyguya hasret Gönülden sevsek de kavuşamadık. Geceler bitmiyor akmıyor zaman Sabaha dönmüyor bu gök asuman Gözlerim buğulu gözlerim duman Gönülden sevsek de kavuşamadık. Bir bilsen bu gönlüm nasıl acıyor İçerim yanıyor kalbim sancıyor Gözlerim her yerde seni arıyor Gönülden sevsek de kavuşamadık. Sesini duymadan bana rahat yok Kadere sorsam da bir izahat yok Bu kalbime derman bir nasihat yok Gönülden sevsek de kavuşamadık. Şair:İsmail Kurt 13.09.2013 |
bugün beni derinden etkileyen özlem şiirlerinden birisiydi kutluyorum kaleminizi saygılarımla
SEVDALİNKO tarafından 9/17/2013 12:23:47 PM zamanında düzenlenmiştir.