Gel İşte
Sana uyanıyor tüm sabahlar
Şafak seni karşılıyor uçuşan perdede Sana yağıyor hüzün bulutları Katre katre içimde Seni özlüyor martılar Dilleniyorum çığlık seslerinde sana Üşüyor sana geceler Dokunamadan daha Sevemeden Gülüşündeki gamzeyi Göremeden.... Sen diye başlıyorum şimdilerde Her kadehteki ilk söze Hadi gel artık diyorum Gel ... Geç kalmadan Vakit varken Bana gelmesen de Gel işte.... |
Gel işte....''
canımızı sıktı bu son bölüm,
içimizi acıttı resmen...
Oysa ne güzel başlamıştı şiir...
Bir tatlı hasretin resmini çiziyordu kelimelerle şair...
Hoş bir hasretlik esintisi gönderiyordu ruhumuza usuldan...
Muhtemel bir kavuşmanın ayak seslerini duyuyorduk ki,
öldürdü tüm tebessümlerimizi dudaklarımızda bu son bölüm...
''Bana gelmesen de
Gel işte....''
Ah şu kara sevda!...
Gel de,
yakınlarımda ol da,
uzaklardan da olsa görebileyim seni de,
istersen başkasının sıcaklığına gel!...
Of!...Of!...
Deli sevdalar işte...
Güzel şiir, güzel...