Kasım Gölgesi
Kaldım sokağın başında/öylece
Sessiz öptüm yüzünü Ağladım Ağladıkça kışa döndüm Ayazdım... Ayaza durdum Cehennem gözlerinde Yandım Kavruldum yasaklarında... Kokunu sakladım koynumda Şarkılar söyledim sana Nerden bileyim Sevdikçe seni Küçüldüm... Gülüşünde yakarken geceleri Ağıtlarını bırakıp denizlere Çalıp maviyi birer birer dalgalara Uzaklaştıkça senden Uzağıma düştükçe benden Baharlarıma selam durdu Kasım gölgesi Saçlarımda tutuştu ümitlerim Yandım... Öldüm Ölü kuşlarla Kayboldum.. Koştukça sana iklimler boyu Vapur sirenlerinde Küçüldüm Yine vakit sensiz... Yine sensiz vakit... Büyüttüm seni içimde Büyüdün ..... |