ALNIMDAKİ MADALYALAR
Düşen her çizgi alnıma bir madalyadır kaderden
Yelkovan akrebi de takip edip kovalarken Azığıma kimi zaman yokluğu bile katarken Özlemlerimle hislenip hayallerimle yatıp kalkarken Ben dost diline aşina bir seda olmuşum hor görme benide tutanlar var Elime bakan bir bedenim evime uğrayan gelip gidenlerim var... Yaslandığım umuttan,küçük küçük beklentilerim Yüz çevirdiğim derde dert eklentilerim Beni bu çağıma dek şekillendirenlerm Var elbette kalabalık arasında beni tekillendirenlerim.... Uçurumlarım var en kıyısından ince çizgileri karanlıkta barınan Kıyametlerim var benim hükmüm verilmeden sallandırılan... Elimde sazım yok aman o da eksik olsun bari Dilimde bir niyazım var sürekli sayıklar yari Gül eksem mantar bitecek diye korkarım gayri Varlarım var yokluklardan yönlerim hep geri... İlaç istesem zehir olur bana bu devrandan bana hediyedir hediye Almasam darılacak yine alsam soracaklar ki neden ve ne diye?... İsrafil düdüğünü öttürene değin bu işler böyle Mikail ve diğerleri nerdedir onu da sen söyle Yavrucum savaş meydanı burası her işi hile Odundan silahlarım var kumlardan kalelerim,öyle... Bir ara verdim çocuk olup abbalara gidip ebbe yemem lazım Biraz çocuk olup bu olan bitenlere çocukça gülmem lazım.. |