KÖYÜM SETİREK
Kır bayırın bile burnumda tüter
doğduğum toprağım köyüm setirek gurbette neylerim sarayı köşkü gönül sarayımsın köyüm setirek anam babam sende yaşamış ölmüş yoklukları görse yinede gülmüş evlatlar gurbette sararıp solmuş giden senden pişman köyüm setirek çıktım hoyuğuna indim yazına köyüme hasretim sızın sızıma maneviyat varsa gelin kızında ne kaldıysa yine sende köyüm setirek havası bir başka suyu bir başka toprağın sağlamdır köyüm bir başka aklıma geldin yine geldim ben aşka hasretinden sarardım soldum setirek kınalı kekliğin asarda uçar avcılar vurmazsa tavşanın kaçar ecelim gelirse kefenim biçer köyümde mezarım taşım setirek doğdum setirekte öldü desinler minareden sâla ile versinler hakkı olanlardan hakkın sorsunlar son durağım sen ol köyüm setirek.. ali kılıç |