NEFES NEFESEBir çocuğun telaşı var yüreğimde koşmaktan terleyen dudaklarımın tadını yalıyorum aceleyle biraz tuzlu, biraz sıcak, biraz yar tadında. Eğer bu mutluluk trenini de kaçırırsam umutlarımı başka baharlara ekmekten korkuyorum hep ayrılık oldu biçtiğim hasat mevsiminde bu kez diyorum bu kez yeşeren çiçekleri yoldurmayacağım bu kez hazırladığım mereğe yığacağım mutluluklarımı kapısını sıkıca kapatıp yedirmeyeceğim kurda kuşa.. Koştuğum yollar kayalarla dolu ayağım takılıp düşsem de hemen kalkıyorum azimle bekle beni mutluluk az kaldı yetişmeme. Bir uçurumun kenarından geçiyorum rüzgar saçlarımı yalıyor usulca hemen altımda köpüren azgın deniz beyaz dişlerini göstererek sırıtıyor yüzüme nanik yapıyorum çaktırmadan yerden aldığım taşı tam gözlerine sektiriyorum sırtımı dönerek koşmaya devam ediyorum umuda. Ayrılığın nefesi tam ensemde öptü öpecek saçlarımı açıyorum rüzgara karşı uğuldayan sesi kulağımda ben yar’e yetişme çabasında çelme takıyorum ayrılığa düşüyor yere son hamlem yetecek kurdelayı kuacaklamama. şike yaptım bu defa... Merek:Samanlık, odunluk, hayvan yemi deposu veya ahır. Ayvazım DENİZ |
Candan kutlarim
Saygilarimla