kayıp şehır
Rüzgar kalabalık bir şehre sürüklerken bedenimi
Ben bile tanımıyorum artık kendimi Duvar diplerinde saklıyorum bedenimi İnsanların yüzlerinde arıyorum kaybettiğim suretimi Kayıp şehrin içinde kaybolmaktan yoruldum Kendi gözyaşımda çırpınarak boğuldum Gecenin zemherinde sükun buldum Güneşi ararken, kendim kayboldum Her nereye giderse gitsin yolum Artık kalmadı bu aşk için umudum Senin olmak isterken, senden oldum Varsın ellerinden olsun sonum Zaman aynı olsa da mekan farklı Bense yine aynı; yarım akıllı Yüreğimde bir bıçak; ucu paslı, Sensin bedenimin sureti, aslı Kaybettiğim geleceğim borç olsun boynuna Gözyaşlarım girsin yar diye koynuna Oyuncak ol kaderin oyununa Bil ki; mahşerde iki elim yakanda |
kutlarım