Şiir'in tanrısıHep böyle başladım kendimi avutmaya " Bir gün " diye yazmaya başladım " Bir gün " diye umut vermeye kendime Ve bir gün için tüm yılları terketmeye başladım Ne büyük günmüş hey allahım , Ne büyük günmüş ki Sevmeyi unutturmuş bana Ve sevilmeyi tabi ki Gam yemezdim bir devrimci gibi söylesem "bir gün bizim sokağa da bayram gelecek" der gibi Tüm içten duygularımla hani Birazcık sevda birazcık öfke Ve birazcık sen gibi Fakat öyle değil bu ! Dalından yeni koparılmış gibi Taze saf ve inasafsız bir öfke Kafesten kaçan yeni yetme bir aslan Ve birazcık ben gibi Sebebini bilmem ama hep böyleydi Hep ağır basmıştır gece gündüzden Ve hiç bakamadım güneşe Çünkü daha karanlıktı aydan Hangi şair yazmış mutlu iken şiir Veya hangisi işlememiş mutsuzluğu Soruyorum abidin cevaplayabilir misin , Nazım babanın sorusunu ? Kaliteli kumaştandır Bizim kötü bildiğimiz duygular Ve onlar degil midir aynı zamanda Bizi duygulandıran , ağlatanlar ! O zaman şiirin tanrısı olan öfkeye bu kadar öfke niye ? |