İki gündür sana yazmıyorum güzel gözlüm,
Yazamadım kısaca.
Sanki biraz kırgın gibiydim sana,
Son mektubundaki sitemleri tek tek okudum,
Bazan güldüm bazen üzüldüm..
Sanki konuştuklarımızı unutmuş gibisin,
Daha bu günmüş gibi hepsi aklımda..
Sen sevdalarımın annesisin,
Yürek yaram can paremsin..
Böyle şeyleri nasıl düşünürsün.
Zaten hayatım dört duvar arasında geçiyor,
Birde şu kuşlar olmasa,
Yaşadıgımı unutacagım..
Ah be güzel gözlüm,
Zamane aşıkları biz geride bıraktık,
Artık eskidik,
Aşkımızda eski aşklar gibi.
Şimdi o günleri düşünüyorumda,
Eve gelişlerin,
Boynma sarılışların,
Doya doya kokunu içime çekişlerim.
Öyle böyle degil gerçek bir sevgiydi bizimki,
Deli taylar gibi,
Özgürceydi.
Şimdi nasıl düşünürsün seni sevmediğimi,
Yoksa hissetiremedimi aşkımı sana.
Bazan öyle oluyorum,
Kendi derdime düşüp seni unuttuklarım olmuyor degil,
Ama bunlarıda konuşmuştuk.
Duvarlar arasında olmak,
Helede özlemin bu kadar yogunken,
Seninle olamamak.
Ah be güzel gözlüm,
Yine adressizim biliyormusun.
Bu mektubu sana yine gönderemiyecem.
Mektuplarımı okuyamaman beni çok üzüyor,
Ama ben yazmaktan hiç vaz geçmiyecem.
Havalar degişmeye başladı,
Dikkat et bademciklerine nezle olma,
Burnun kızarmasın silmekten...
Beni üzme olurmu,
Üzülünce hırsımı siğaradan alıyorum,
İçme diyorsunya,
Üzülünce daha çok içiyorum.
İstanbuldan sana sevgilerimi gönderiyorum,
Birde yüreğimi.
Küçük ellerinden öpüyorum,
Hasretle........................1.09.2013...Ş.CyILMAZ..(.Gönderilmemiş mektuplarım)