YAVAŞ YAVAŞNe günler yaşadım, ben bir zamanlar Açarken goncamı, elden aldılar Hazan oldu gönül, bahçemde güller Kuruyup da soldular yavaş yavaş Benim yaşım erken, erdi kemale Hasret koydu beni, güzel cemale Gülen yüzüm geldi, bakın ne hale Saçlarımı yoldular yavaş yavaş Her geçen gün kötü, oldu bu halim Okumadan oldular hepsi alim Acılar çektirdi, bana bir zalim Sevgime set oldular yavaş yavaş Ne Mustafa kaldı, nede sırlı yar Arayamam şimdi bana büyük ar Ciğerin yarısıydı sevdiğim yar Yarısını aldılar yavaş yavaş Tozoğlu der umutlarım yıkıldı Gönül kafesinde, ruhum sıkıldı Maksut’a ermeden candan bıkıldı Gençliğimi çaldılar yavaş yavaş Mustafa AK (TOZOĞLU) |