Arvat Havalanır Göye HobbanırÜç beş kuruş para kazanır diye Arvat havalanır göye hobbanır Yorgun-argın işten gelince öye Gaş yer çeker gözü çaya hobbanır Bahıram özüne yessir arıyır İşmar edip aşhaneye yürüyür Kap-kaçağı kavağıma seriyir Bele eşit reye,oya hobbanır Kâr eyliyir yumurtdanın tırtosu Rakseyliyir sarı yağla tortusu Gaz etiyle bezelidir örtüsü Tabağıma renkli boya hobbanır Sükutce gözünün ucunnan bahır Ebbeyin üstüne gayganah yahır Çay dökme işini üstüme yıhır Bir yağlı gamçıya beye hobbanır Arvadam mı kişiyem mi neçiyem? Deyirem ki bu pörneğin koçuyam Men Poyraz’ım dar üçgenli açıyam Bohçasını alır köye hobbanır Melahat TEMUR |
Ama kendini bilen, ev geçinini bilen hanımda tabiri caizse saçını süpürge ediyor. Çalışır, çabalar dirlik derdine, geçim derdine düşer.
Hanımların hepsi aynı hobbanmır diyelimm :)
Sabah sabah gülmekten öldüm derler yaa, inan çok sevdim şiirlerini Melahatcım. Yüreğine, kaleminme sağlık.