Karanfil Sokak
basamak basamak açıldım sana...
ilk kezdi gözlerimin önüne serilişin meraktı saran bedenimi ve adımlamaya başladım ince zarif haliyle genç kız misali uzanan banklarla sıralı belini öylesine hoş ve güzeldin ki yabancı kalmak istemedim sana... bana ait ol hani şu kimseciklere güvenemediğim zamanlar da başımı dayamak istediğim omuz ol yalnızlığımla gezinirken başıboş sessizliğime ses, kimsesizliğime kimse, sırlarıma sırdaş... ey sokak ! yavaşça adımlarımla aynı hızla atmaya başlayan kalp atışlarını hissetim içimde... Ama o kadar basit değil içimin içi gibi ulaşılması en zor olan belki de ulaşılmasına asla izin vermediğim yer gibi.. hani özlemle yanan bir yer var ya içimde işte tam orasını seninle doldurdum ey sokak! sen hiç eksilme ömrümden.. 13haziran2013 ..inci.. |