YALNIZLIK
Açlığa, susuzluğa hatta uykusuzluğa bile dayanmayı öğrenmiştim.
Oruçtu, görevdi belkide fedakarlıktı öğrenmişliğimin nedeni. Senden, sizlerden ayrı kalmanın verdiği acıya dayanmayı, Öğrenmemiştim, öğretmemişti bana hayat. İçimdeki bu boşluğu, dolduramadım, hiçbir şeyle, Kavuşma olasılığım, duruma göre mutlakiyet taşısa da, O an yarımdım ya, yarım kalmaktan çok korkuyordum. İçimde dayanılması zor acılar, özlemler vardı. Kızım vardı biricik, onun bana tavırları aklıma geliyordu, Ondan büyük oğlum, o küçükten farksızdı sevgi anlamında, Büyük kızım, onunda farkı yoktu bende diğerlerinin sevgisinden, Bir de sen vardın, senin yerin doldurulmazdı ya, Ben bu ayrı kalmışlığın verdiği duygularla, Acıdan, özlemden kıvranıyordum, Yalnızlığın bana göre olmadığını düşünerek, Kavuşacağım anı dört gözle bekliyordum. ‘’ÖYRAKİ’’ |